Het was tijdens het eerste stuk behoorlijk kaal en uitgestrekt...
en vooral heel erg stoffig...
met uitzondering van herinneringen uit een ver verleden was er dan ook weinig te zien...
Als eerste was de Birdsville Track aan de beurt, een dirtweg van bijna 600KM die dwars door de Simpson Desert loopt...
Al snel was het weer raak met de diertjes, zoals deze baardagaam...
normaal kan je dit beestje zo oppakken, maar deze was zo boos en aggresief dat we het toch niet aandurfde...
Ook heel apart om een pelikaan te zien dobberen in een klein plasje water in het midden van de woestijn...
Een paar stenen optillen leverde een aantal verschillende types gecko's op...
Deze roze kaketoe die zich verstopte in een holle boom was ook wel weer een fotootje waard...
Deze machine's, zogeheette Graders, zorgen ervoor dat de dirtwegen goed te berijden blijven...
Nadat we de Birdsville Track zonder problemen hadden overwonnen, was de Oodnadatta Track de volgende uitdaging...
Omdat deze weg ook weer bestond uit een kleine 1000KM stof, stenen en een verdwaald tankstation, werden we met dit bord gewaarschuwd dat deze weg alleen voor de goed voorbereidde reizigers was...ehm...
Ook deze weg was weer behoorlijk kaal en leeg en dus precies wat er zo tof is aan dit soort gebieden...
Na een weekje zonder een wolkje aan de lucht, werd het tijdens het kamperen toch ineens toch wat spannender...
En op zich is een beetje regen niet erg, maar op dirtweggetjes word het dan al gauw een modderzooitje. Na een uurtje glijden over de weg zaten de wielkassen zo vol dat de banden aan begonnen te lopen. Dus elk uur uitstappen en de modder wegsteken...
Op een gegeven moment kwamen we ergens in the middle of nowhere, deze warmwaterbron tegen, en was het even lekker pootje baden...
Ondanks dat er een bord bij stond dat er niet in gezwommen mocht worden, was er weer 1 persoon die het niet kon laten...
Ook op de Oodnadatta Track was het weer beestjes spotten, zoals deze King Brown Snake, 1 van de minder gezellige slangen van Australia...
Deze hagedis, waar ik de precieze naam niet van zou weten, lag lekker onopvallend in het zonnetje te chillen...
Ook dit mooi gekleurde reptieltje weet ik niet te benoemen...
Deze baardagaam hadden we al gezien, maar hij poseerde mooi voor de foto, dus verdiende hij ook een plaatsje in dit lijstje...
En het zelfde geld voor deze roze kaketoe..
Jef had ook weer nieuwe vrienden gemaakt met deze vrolijke koe...
Nog even bijtanken bij een apart gekleurd tankstation/restaurant/hotel/supermarkt en op naar Alice Springs...
Na een dagje camping, shoppen en vergunningen regelen (voor aboriginal gebieden) was het tijd voor de laatste etappe (1200KM) van de dirtroad route, de Great Central Road...
De Great Central Road loopt dwars door de rode woestijnen van midden Australia en aan het begin van deze weg kom je Uluru tegen...
Ondanks dat Pieter en ik deze 348 meter hoge berg (monoliet) 3 jaar geleden al hadden beklommen, was het nieuw voor Jeffrey dus toch maar weer even boven kijken...
En hier maar wat plaatjes van boven op Australia's bekendste trekpleister...
De Great Central road loopt door een aantal aborginal gebieden waar veel problemen zijn met alcohol, drugs en het snuiven van benzine en al snel kwamen we dit bord tegen...
Maar natuurlijk hadden wij geen drank bij ons... ahum...
Het snuiven van benzine is hier zo'n groot probleem dat de benzinepomp dan ook behoorlijk achter slot en grendel staat...
Ook deze weg was weer bezaaid met auto's die de reis niet overleefd hebben, volgens de man van het tankstation liggen er langs deze weg een dikke 150 wrakken...
En hier wat sfeerplaatjes van deze mooie rode zandweg...
Ook het zoeken naar geschikte kampeerplekjes was hier een makkie...
lekker t vuurtje een beetje hoog opstoken...
Nog maar een lijstje met beestjes die we langs dit deel van de route zijn tegen gekomen zoals dit agaampje...
En Pieter en ik hadden deze Centralian Blauwtong Skink al eerder gezien...
maar Jef nog niet en hij dan ook was erg tevreden om hem even op te pakken...
en nog maar eentje van dichtbij...
Ook deze Ringed Brown Snake was leuk om van een afstandje te bewonderen...
We hadden gehoord dat er een kamelen (dromedaris) plaag was in Australia maar dit was 1 van de weinige die zich aan ons liet zien...
En als laatste, op zoek naar een verzetje kwamen we op het volgende geniale idee.. achterbank van een autowrak aan de trekhaak van de auto vastbinden en kijken wie het hardste durfde (50KM/h was wel zo'n beetje de max)...
Zo dat was hem wel weer voor deze keer. Na al het stofhappen is het wel weer genoeg geweest met de woestijn en de hoogste tijd om het rode zand af te spoelen... en waar beter dan op de mooie riffen van Ningaloo Reef. Hier gaan we onze laatste dagen slijten en dan op naar de eindbestemming Perth.
